Dag 7 Woensdag 16 januari 2019 Trinidad

Om kwart voor 7 gaat de wekker. Ja ja, het lijkt wel werken in plaats van vakantie. We worden om kwart over acht opgehaald om naar het natuurgebied Topes de Collantes te gaan. Dit Nationale park is onderdeel van het Escambray gebergte en ligt 20 km van Trinidad. We sluiten aan in een groep en hebben vandaag een Engelse gids als begeleiding. We krijgen direct de eerste mooie vogels in het vizier dus… Ina als je dit leest horen we graag wat voor vogel dit is, want Peter is immers zijn boek vergeten.

Tijdens de wandeling komen we een lokale burger tegen die je met liefde, (oh, nee voor geld) zijn tarantula spin laat bewonderen. Ik moet er niets van hebben, maar uiteraard is Olaf hier wel voor te porren.

En dan beginnen we aan het echte werk. We dalen in ongeveer 1,5 uur zo’n 500 meter af naar de waterval El Salto de Caburm, die van 62 meter hoogte naar beneden komt. Een behoorlijke steile klim met veel gladde stukken er tussen. Echt oppassen geblazen dus (ook fijn om te weten dat ik dit hele stuk ook weer naar boven mag lopen). Maar ik, als liefhebber van lange uitdagende wandelingen draai natuurlijk mijn hand hier niet

voor om. Na de klim volgt de beloning, onderaan de waterval is een natuurlijke zwembad ontstaan waar je een natuurlijke frisse duik kunt nemen voordat je weer bergopwaarts gaat. Nou… ik nestel met lekker op een grote steen en kijk met plezier naar iedereen die zich hier aan waagt. Het water is steen en steenkoud. Ik sla in de sauna al dat koude gedoe al over, laat staan dat ik hier ga zwemmen. Ik geniet van mijn mannen die stoer wel deze uitdaging aangaan.

En ik….ik  verzamel alvast moed voor de terugweg omhoog. Die was zwaar, maar we hebben het gered. De beloning was een heerlijke lunch waarin ieder zijn reiservaring in Cuba kon delen met elkaar.  Na de lunch stappen we weer in ‘Frankenstein’ (een rammelende vrachtwagen met Russisch casco, Chinese motor en Cubaanse chauffeur) die ons in vliegende vaart over de bergweggetjes weer terugbrengt naar Trinidad.