Gelukkig is Olaf weer opgeknapt en haalt hij de schade weer
in tijdens het ontbijt. De eigenaresse komt vervolgens met de taart en wat
opgetrommelde familie naar onze tafel, en zingen Olaf in het Spaans alsnog toe
voor zijn verjaardag.
Vervolgens wordt
de taart aangesneden en eten we met elkaar het gebak.
Na een liefdevol afscheid vervolgen we onze
reis naar Trinidad.
Het verkeer onderweg blijft een feest om naar te kijken.
Zoveel oude auto’s en bijzondere manieren van vervoer en ik kan er over blijven
schrijven. Ook ben ik heel blij met Maps.me. Met alleen een kaart de weg zoeken
is meer dan een uitdaging. Want borden zijn er minimaal of niet. Gevaarlijke
wegen worden aangeven met borden waarop het aantal ongelukken staat genoteerd
die er zijn geweest. Er wordt keurig een score bijgehouden (dat geeft de burger
moed). Het is een trip van ongeveer 5 uur en rond 4 uur rijden we Trinidad
binnen. Het is warm, bijna 33 graden dus ploffen nadat we zijn ingecheckt heerlijk met een glas wijn op het terras. Ook dat is vakantie.
