Onze laatste vakantie dag is aangebroken, morgen vliegen we
weer naar huis terug. We hebben de hotelkamer op laten waarderen naar een
kleine bungalow op het terrein naast het hotel. Iets meer ruimte, lekker dicht
bij het strand (15 meter) en weg van het massale in het hotel. We zitten hier
met een dubbel gevoel. We vragen ons af hoe dit nu voor de bevolking voelt als
ze zien hoeveel eten en drinken er in een all inclusief hotel te verkrijgen is
in hun eigen land. Want zoals ik al schreef tijdens de logeerpartijen deze
vakantie bij de mensen thuis zien we toch echt een ander Cuba. Voor de meeste is
het hard werken om eten bij elkaar te krijgen voor gasten. Eigenlijk een gewone
dagtaak zelfs. Het verschil is dan ook enorm. Maar we realiseren ons ook dat
door de opkomende toerisme de Cubanen zelf het ook beter krijgen. Ze beamen dit
ook naar ons toe.. We hebben Cuba als
een geweldige reis ervaren. Er is geen land wat we bezocht hebben
waarbij we zo dicht bij de mensen zijn geweest als in Cuba. De investering van vooraf inlezen heeft geholpen. We waren redelijk goed voorbereid op deze
reis. Ik moet eerlijk bekennen dat ik best wel tegen deze reis opzag en het
echt de droom van mijn man en zoon was. En ik ben behoorlijk uit mijn comfortzone gegaan, maar ben heel blij dat ik dit heb mogen ervaren. Het is een land
wat de rest van ons leven als een mooie herinnering in ons geheugen blijft
gegrift waarbij we ons wel afvragen waar Cuba staat over 20 jaar.
Maar genoeg sentimenteel gedoe. We gaan de dag heerlijk
invullen met wat iedereen hier doet. Luieren op het strand ( nee, we doen niet
mee aan de beddenwedstrijd), lekker eten, drinken en het binnenhalen van de
laatste souvenirs.
